لیلای ایرانزمینم پرواز شاهدوخت لیلا پهلوی به خانه Hong Kong

شاهدخت لیلا پهلوی در روز ۱۰ جون ۲۰۰۱ در لندن به ابدیت پیوست و به خانه بازگشت و من این سروده را بیست سال پس از پرواز او سرودم و تقدیم فرح دیبا ملکه ی سرزمینم و مادر نوین ایرازمینم کردم... روز ۱۱جون۲۰۲۱ تلفن دستی من به صدا درآمد و چون شماره نامشخص بود و من در حال سرودن شعری دیگر بودم، پس با بی علاقه گی به آلمانی پاسخ دادم: بفرمایید صدایی از پشت خط گفت: آقای رحیمی!؟ و چون پاسخ مثبت دادم و پرسیدم شما؟ صدا گفت: من فرح دیبا هستم و خواستم از شما سپاسگذاری کنم برای این سروده ی زیباتون... انقدر بگویم که یکی از بزرگترین غیرمنتظرهای این سالهای اخیرم همین تلفن شهبانو فرح پهلوی بود که من ایشان را بسیار دوست میدارم و به پاس زحمات و شخصیت و خویشتنداری بسیار انسانی شان همواره در چشم من یک انسانی والا هستند... و این هم سروده لیلای ایران زمینم یکی‌ شه‌زده‌ای زیبا و عاشق جهان را ترک گفته در جوانی به آغوشِ خدای عشق رفته چنین شد جاودان در زندگانی یکی‌ انسان خوش قلبی که با مهر غمِ هم‌میهنانش داشت در دل غمِ دیدارِ خاک و خانه‌ی خویش نمی‌شد لحظه‌ای زین غصه غافل سپس اندیشه کرده گر ز این جان برون آیم شوم روحی سبک‌بال و انگه میتوانم سوی خاکم گشایم پر، روم رو سوی آمال چنین شد که ز ما لیلای ما رفت ز دیدگان ما آری، ز دل نه اگرچه بوده از خاک، لیک یادش دهد بوی محبت، بوی گل نه!! لیلا پهلوی ۲۷ مارچ۱۹۷۰ تهران - ۱۰ جون ۲۰۰۱ لندن به شهبانوی ایرانزمینم فرح دیبا که با از دست دادن لیلایش گفت: امروز من با مادران داغدار سرزمینم همسان و برابر شدم! مجید رحیمی ۸ جون ۲۰۲۱ مونیخ

Category